z Peronówki - Czechoslovakian Wolfdog - Czechosłowacki wilczak - Československý vlčak - Tschechoslowakischer Wolfhund

12.2002 "Pes Přítel člověka"
Nr.12 (47) 2002

Jolly z Molu Es

Warto zainteresować się tym dużo wcześniej, zanim jeszcze nasza suka uzyska prawa hodowlane. A to dlatego, że rejestracja trwa dosyć długo, szczególnie jeśli chcemy nazwę zatwierdzić także w FCI, a bez przydomka niemożliwe jest wydanie szczeniakom metryk.

Jak to zrobić? Tutaj krótkie wytłumaczenie "step-by-step":

Nazwa

A na koniec kilka słów co wypada, a co nie na wystawach psów...

Gdybyśmy spytali sędziów, co jest największym problemem przy ocenie psów, na pewno odpowiedzieliby zgodnie: WYSTAWCY :)Chodzi tu głównie o nieumiejętność poprawnego zaprezentowania swojego psa. Wiele osób uważa, że najważniejsza jest zgodność psa ze wzorcem, a przygotowanie, czy sam handler są na ringu bez znaczenia. Tymczasem nasze poczynania przesądzają czasem o werdykcie. Podstawą wystaw psów jest ocena urody, ale nie ma szans (lub nie osiągnie tyle, ile by mógł) pies, którego właściciel poprzestaje na jego wrodzonych cechach.

Zwykle ocena na ringu wygląda następująco:

• Pokazanie zębów
  W nielicznych wypadkach sędziowie sami sprawdzają zęby - i tego lepiej nauczyć psa, bo pogryzienie sędziego to najłatwiejsza droga do dyskwalifikacji.
  
  
• U psów: sprawdzenie jąder

Aby łatwiej przychodziło nam ocenianie jakości CzW, publikujemy poniższą tabelę
niedostatków i wad. Powstała ona na podstawie tabeli z przeglądu hodowlanego
oraz materiałów opublikowanych przez czeskie i słowackie kluby rasy. Znaczki "x" oznaczają maksymalną ocenę jaką może otrzymać pies, u którego dana wada wystąpiła (czasem jedna cecha ma dwa "x" - a to z powodu różnego podejścia obu klubów).

W odróżnieniu od niektórych konkursów piękności najlepszego psa nie wybiera publiczność, a sędzia. Jego decyzje są niepodważalne.

Nie będę odosobniona jeśli stwierdzę, że najlepszym typem sędziego jest nie tylko taki, który zna się na rzeczy, ale też potrafi się zachować, respektuje psa i jego handlera, a na pierwszy miejscu stawia psa, który tego dnia był najlepszy.

OK, pies jest już odpowiednio wytrenowany i przygotowany. Teraz czas na nas,

Podstawą jest oczywiście ringówka, na której powinno wystawiać się psa. Jest to specjalna cienka smycz wykonana z nylonowej tasiemki. Powinna być mocna (bez problemu znajdziemy taką, z którą nie poradzi sobie żaden wilczak, oczywiście ten dobrze wychowany, tego nieprzygotowanego nie powstrzyma przecież nic), jak najcieńsza (w przypadku psów agresywnych lepiej nie przesadzać), a kolorem dobrana do umaszczenia naszego psa (musi być niewidoczna: biała, beżowa lub szara). Ringówki w jaskrawych kolorach są zdecydowanie "out".

Psa należy do wystawy przygotować i pomóc naturze. I nie powinno to dziwić nawet właścicieli czechosłowackich wilczaków: wystawy to konkurs piękności, a nie bonitacja. Jest to teoretycznie rasa dla "leniwych" i nie potrzebne są tu jakieś poważniejsze zabiegi. Ale w gruncie rzeczy przygotowanie choć proste, jest zajęciem długoterminowym i pracochłonnym. Tylko wilczak wypielęgnowany, z zadbanym włosem, będzie widowiskowy i zachwyci sędziów.